Aqui Andamos!!!!

Que duro é traballar no verán, menos mal que xa se acaba aqui e en Portugal!!!

Levantarse por a maña con un sol do carrallo e pensar: "agora irse a meter no burato" (non so minero pero si picador), e ala pica que te pica con un sol por a ventá e os "indignados" berrando na piscina.

No verán anda máis xente o sol, ves algún que se nota claramente que lle falta unha pataca para o kilo, con unhas pintas que parece que vive noutro planeta. A xente miraos raro, pero ninguen dice nada non vaia ser que sexa un ser supremo e se "engorile".(dicese do que pasa de Gorila a Home e de Home a Gorila, depende do seu paso por a Depilation Woman)

Tamén no verán hai festas por todos os sitios, a festa da empanada ou empanado (depende da hora), a festa do esquecemento (todos os Domingos e Sábados por a mañá), a festa da ostra ou "ostia" (tamén depende da hora)... en fin un montón de actos sociais donde aparece o mellor de cada casa, donde xente que non sabías que existía dase a coñecer e presentase en sociedad con actos de todo tipo.

No verán tes máis horas para andar en bici e coller un moreno de esos que marcan tendencias, pernas e brazos negros, tobillos e resto do corpo blanco; vas a praia e todo o mundo te mira, porque saben que a ti tamén che falta algunha páxina para completar o libro. Co calor do verán aproveitas para coller unhas páxaras de escándalo, ves paxariños, chegas a casa e soamente notas un mono que toca os platillos na tua cabeza con un ritmo como o do acordeón de esta tipa. ¡¡¡¡Ala a Rumbear!!!!

Semana Santa

Pois ben, agora seica estamos en Semana Santa e toca ir de procesión Xoves, Venres, Sabado e Domingo. Xa veremos como explicarlle a Rocío que quero ir tanto a misa, pensará que igual me quero meter cura ou que ando detrás dalgunha monxa.

Dice o home do tempo, desde que desapareceu Pemán non acertan unha, que se non chove nin quenta o sol igual esta nublado. Da igual o tempo, queda menos dun mes para a primeira cita seria e menos de dous para a "Gran Burrada" e temos que pornos as pilas. Nos Lagos de Covadonga non vamos ter moito problema, uns poucos kms de llano, un par de subidiñas, baixas e subes a Lagos e xa están feitos os 110kms pero a Quebrantahuesos (RompeOsos para os galelos) vai ser outra historia e xa me está metendo o medo no corpo (mellor que se me meta o medo que un catarro pero bueno). Sempre queda a opción de doparse pero a miña relixión soamente me permite probar "drojas de toda clase" para sair de festa non para andar na bicicleta.

Este fin de semana fixemos o primer test serio 91km en 3 horas baixando o tempo do ano pasado na mesma ruta en máis de 20 minutos, agora toca quitar os limitadores das bicicletas e "temos que darlle caña (eu son máis de chupitos de ajuardiente), para sacar esto de encima e poder virnos de ali" jodidos pero contentos.

En Primavera non salgas a carretera

Estamos en Abril, aguas mil, pero no "chueve" solo "calienta el sol aqui en la playa", nestas fechas tan señaladas, como díria su majestad, é un perigo circular en coche.

Dase un fenómeno natural conocido como "quita o que sobra" que provoca a distracción ocular dos conductores e os conseguintes frenazos que asustan "a los muertos".

Vin como se provoca este efecto tan extraño hoxe chegando a Xinzo. O coche da "Jarda Civil", máis ben o piloto de ese coche, (por piloto quero decir o señor que vai dentro normalmente con bigote e cara de mala ostia), tivo unha pequena distracción e reventou a defensa dun pobre home que circulaba nun cortacesped con luces, tamén coñecido como coche sin carnet (eu nunca vin un coche que tivera carnet pero bueno).

Cando baixou o "Jarda Civil" ainda lle mandou outro repaso o obxeto que pasaba por a acera e debeu pensar "quen provocou este golpe, ¡¡¡¡que me la papo!!!!".

Este fenómeno por sorte non se pode evitar, o mellor é a precaución e que "Dios nos coja confesados" porque cos "modelitos" que se ven non temos nada que facer.

Con respecto o tema de "los trapos que nos ponemos" o refrán que "o habito no fai o monxe" vai se que non é certo, hoxe vin a Don Jose, un home todo traxeado cun pelo "reluciente y muy buenas formas", era o señor Vazquez que impuño un respecto terrible, menos mal que seguramente debaixo do traxe traia o disfraz de SuperZirallo, ese dos fins de semana que pica o persoal e que se farta de decir burradas. Eso si, non me imaxino a este señor co "modelito" que provocou o encontronazo do noso amigo "de la benemérita".

Hoxe Labores de Hogar

Despois de facer máis de 100Kms en bici o que che apetece e deitarte no sofá toda a tarde e vivir a vida, "que son dos días". Pero por arte de maxía sempre ocurre que canto máis "cascado" estás máis cousas hai que facer na casa.

A comandante dí: "A roupa non se plancha soa". Eu contesto: "Non , ahi le has dado". Entón é cando cambia a cara e dime "Pasa ahora mismo!!!!". Vas refunfuñando pero non queda outra, o que as fai as paga.

Preparas a plancha e a mesa, para aqueles que non coñecen estas máquinas son unhas cousas que están na casa, a mesa é como unha tabla de surf e a plancha é un obxeto con unha placa de ferro por abaixo. Xa sei que moitos pensades que é un adorno ou un elemento decorativo pero realmente usase para deixar a roupa sen arrugas.

Vas buscar a roupa ca esperanza que non haxa moito para planchar. Cando a ves soltas un "mi má, pero cantos vivimos nesta casa".

Empezas a darlle a plancha, pim pam, pim pam... e cando xa levas 3 horas e acabas vaste sentar e oes "ponde vas!!!, que hai máis roupa na habitación". Soltas un cajoendiosnavirgenmaisnopapa, esto é un sin vivir...

O acabar, despois de case 4 horas de plancha e che din "Agora se queres, maña podes ir en bicicleta", pensas para ti (calquera dice nada), "Non, vou ir na plancha que a teño máis entrenada"

Entrenamento Invernal

Estamos en primavera, la sangre altera, e toca a parte máis dura do entrenamento invernal. Este Venres vou sufrir, non por culpa de moita cadencia, no por culpa das series, no por culpa das subidas, o máis jodido é "A DEPILACION CON CERA".

Cando te acercas o centro de estética, que bonito nome, vas pensando seguro que está cheo de raparigas máis potentes cun tractor con turbo, pero cando entras por a porta o único que ves son a unhas señoras con pinturas de guerra e falando un castellano fino pero que fino fino."Yo este fin de semana me voy a Sanjenjo, al lado de Puertonovo, a pasear

el can de mi marido". (O marido ten que ser moi can para ter que sacalo a pasear).

Subes a cabina de depilación, parece unha sala dun quirófano pero sen anestesia, preparaste e tumbaste na camilla. Cando chega a DepilWoman xa empezas a sudar frio.

Empeza a dar cera e de repente Zas!!!, non mandas un berro porque eres un home, de novo volve dar cera e outra vez Zas!!!, Dios!!! non lle metes unha patada nos dentes de milagro. A partir de este momento xa non sintes a perna.

Despois dus minutos tocalle a outra perna, buff soamente queda o 50%, animaste a ti mesmo mirando para a perna que xa tes preparada. Os primeiros tirons son "criminales" parece que chove porque xa estas empapado en sudor e sigues intentando manter unha conversación ca DepilWoman, "¿Ti sabes a canto está o repolo na feira?¿e ti de quen ves sendo?"

Cando todo termina mira para as tuas "perniñas" e dis "Que bonitas quedaron" eso sí coloradas, coloradas!!!

Por moito madrugar....

Vamos analizar a diferencia entre madrugar entre semana para ir traballar e a de madrugar o fin de semana para sair en bicicleta.

MADRUGAR ENTRE SEMANA

• Soa o despertador, o primeiro que pensas: "Me muero","Madre que lo parió, XA!".
• Xiras media volta e xa te volves quedar dormido, os 2 minutos volve soar, "non se equivoca o cabrón".
• Sacas un pé da cama e acercaste a ducha, o pasar por o espello observas unha figura que se parece a tí pero non estas seguro se eres ou non.
• Xa duchado ven o seguinte paso, o almorzo, buscas un tazón para quentar o leite e intentas introducilo no microndas sen tirar nada fora. Complicado a esas horas da madrugada
• Arrancas po traballo, chegas sen saber ni como ni por donde nin en que.
• Dis "Buenas" por decir algo, sentantes diante do ordenador e a eso das 11:00 empezas a sentirte persoa.

MADRUGAR O FIN DE SEMANA PARA SAIR NA BICI

• Son as 6:00 da maña e xa tes un ollo aberto mirando a hora, non vaia ser que o despertador se quede dormido.
• As 7:00 en punto tes a man encima do despertador para que non soe e desperte a parenta. (Evitas unha bronca das grandes).
• Vas almorzas, zampas como se o mundo se acabara, incluso buscas a Nocilla para untala co Pan Bimbo no leite, que non se verteu nin unha gota no microondas e eso que lle puxeches ladrales.
• As 8:00 estas na bici, listo e toleando.

CONCLUSIÓNS.

1. Non entrar a traballar hasta as 11:00, total o resto das horas son perdidas.
2. O fin de semana mellor dormir en camas separadas para evitar problemas ca parienta. Xuntanse as camas soamente para facer uso do matrimonio.
3. O leite e máis estable o fin de semana, por a semana tende a tirarse fora da taza.

Recuperando

Esta semana xa empezo a recuperar o "sentimiento" despois de pasar uns días "malito" parece que o corpo xa comenza a actuar normalmente. Xa tiven que estar "jodido" para levar máis dunha semana sen pisar o asfalto ca bici. Pero este semana voulle quitar o polvo que pudo acumular estos días.

Para o fin de semana presentase unha "rutilla" hacia Campobecerros,(CampoTerneros para los castellano parlantes), o bo amigo Jose Manuel (alias Zirallo) quere facer a ruta a toque de caixa, pero non a ritmo de cha cha cha senon a ritmo de "perreo", e decir, que vamos sufrir como cans.

Ahi queda o perfil da ruta para "animar" o persoal.